0102030405
Linia do fosforanowania wstępnego części metalowych lub spawanych
Rodzaje linii fosforanowych
● Fosforan żelaza
Fosforan żelaza jest najczęściej stosowaną obróbką wstępną przed malowaniem proszkowym, ponieważ można go stosować z prawie każdym materiałem i zawiera bardziej przyjazne dla środowiska produkty uboczne lub szlamy. Proces ten jest powszechnie stosowany w przypadku materiałów stalowych.
● Fosforan cynku
Fosforan cynku to niemetaliczna, krystaliczna powłoka, która jest wyjątkowo przyczepna do materiałów. Należy zauważyć, że fosforan cynku powstaje z samego roztworu, a nie z powierzchni części, jak w przypadku powłoki z fosforanu żelaza. Kryształy fosforanu cynku zaczynają tworzyć się na powierzchniach anodowych na powierzchni części i przestają się tworzyć, gdy powierzchnia części zostanie zużyta, tj. uderzyli w kolejny kryształ. W przeciwieństwie do fosforanu żelaza, fosforan cynku nie może jednocześnie czyścić i powlekać: dlatego powszechnie stosuje się czteroetapowy proces – mycie, płukanie, fosforan cynku i płukanie. Chociaż fosforanowanie cynkowe zapewnia lepszą przyczepność powłoki, lepszą powłokę w ciasnych obszarach i lepszą odporność na korozję, proces ten wiąże się z wyższymi kosztami operacyjnymi, wykorzystuje metale ciężkie i może wytwarzać znaczne ilości osadu, z których żaden nie jest przyjazny dla środowiska do celów utylizacji. Fosforan cynku jest zwykle stosowany na materiałach ze stali ocynkowanej.
● Fosforan chromu
Fosforan chromu jest najczęściej stosowany w częściach ze stopów aluminium. Chociaż proces ten jest skuteczny, podobnie jak fosforan cynku, wykorzystuje metale ciężkie, które należy odzyskać w celu utylizacji przyjaznej dla środowiska.
●Kontrola procesu fosforanowego
Kontrolowanie procesu fosforanowania jest niezbędne do uzyskania spójnych powłok, które ostatecznie skutkują stabilnym procesem powlekania. Najważniejszymi kontrolami procesu w powłokach konwersyjnych fosforanów są:
Czas – im dłuższy czas kontaktu, tym więcej czasu na reakcję chemiczną, proces musi być wystarczająco długi, aby chemia utworzyła jednolitą powłokę
Temperatura – substancje chemiczne zazwyczaj stają się bardziej agresywne w podwyższonych temperaturach
Stężenie i pH – im większe stężenie kwasu, przyspiesza proces powlekania i może skutkować większą wagą całkowitą powłoki