สายปรับสภาพฟอสเฟตสำหรับชิ้นส่วนโลหะหรือชิ้นส่วนเชื่อม

เหล็กฟอสเฟตเป็นสารปรับสภาพที่นิยมใช้กันมากที่สุดสำหรับการเคลือบสีฝุ่น เนื่องจากสามารถใช้ได้กับวัสดุเกือบทุกชนิดและมีผลิตภัณฑ์ชีวภาพหรือตะกอนที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากกว่า กระบวนการนี้มักใช้กับวัสดุเหล็ก

ซิงค์ฟอสเฟตเป็นสารเคลือบแบบผลึกที่ไม่ใช่โลหะซึ่งยึดติดกับวัสดุได้ดีมาก สิ่งสำคัญที่ควรทราบก็คือ ซิงค์ฟอสเฟตเป็นผลมาจากตัวสารละลาย ไม่ใช่จากพื้นผิวของชิ้นส่วน เช่น การเคลือบเหล็กฟอสเฟต ผลึกซิงค์ฟอสเฟตเริ่มก่อตัวที่พื้นผิวขั้วบวกบนพื้นผิวชิ้นส่วนและหยุดก่อตัวเมื่อพื้นที่ผิวของชิ้นส่วนถูกใช้ไป กล่าวคือ พวกเขาโดนคริสตัลอีกอัน ซิงค์ฟอสเฟตไม่สามารถทำความสะอาดและเคลือบในเวลาเดียวกันได้ซึ่งแตกต่างจากเหล็กฟอสเฟต ดังนั้นการล้าง 4 ขั้นตอน การล้าง ซิงค์ฟอสเฟต และการล้างจึงเป็นขั้นตอนทั่วไป ในขณะที่ซิงค์ฟอสเฟตให้คุณสมบัติการยึดเกาะของสารเคลือบที่ดีขึ้น การเคลือบที่ดีขึ้นในพื้นที่แคบ และความต้านทานการกัดกร่อนที่ดีขึ้น กระบวนการนี้มีต้นทุนการดำเนินงานที่สูงขึ้น ใช้โลหะหนัก และสามารถผลิตตะกอนได้จำนวนมาก ซึ่งไม่มีสิ่งใดที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมสำหรับวัตถุประสงค์ในการกำจัด โดยทั่วไปจะใช้ซิงค์ฟอสเฟตกับวัสดุเหล็กชุบสังกะสี

โครเมียมฟอสเฟตมักใช้สำหรับชิ้นส่วนที่ทำจากอลูมิเนียมอัลลอยด์ แม้ว่ากระบวนการนี้จะมีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับซิงค์ฟอสเฟต แต่ก็ใช้โลหะหนักซึ่งจำเป็นต้องนำกลับมาใช้ใหม่เพื่อการกำจัดที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม

การควบคุมกระบวนการฟอสเฟต

การควบคุมกระบวนการฟอสเฟตถือเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้ได้การเคลือบที่สม่ำเสมอ ซึ่งท้ายที่สุดจะส่งผลให้กระบวนการเคลือบมีความเสถียร การควบคุมกระบวนการที่สำคัญที่สุดในการเคลือบการแปลงฟอสเฟตคือ:

เวลา – ยิ่งเวลาสัมผัสนานเท่าไรก็ยิ่งมีเวลาทำปฏิกิริยาทางเคมีมากขึ้นเท่านั้น กระบวนการจะต้องนานพอที่จะให้เคมีก่อตัวเป็นสารเคลือบที่สม่ำเสมอ

อุณหภูมิ - โดยทั่วไปแล้วสารเคมีจะรุนแรงมากขึ้นเมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น

ความเข้มข้นและ pH – ยิ่งกรดมีความเข้มข้นมากเท่าไรก็จะเร่งกระบวนการเคลือบและอาจส่งผลให้การเคลือบมีน้ำหนักรวมมากขึ้น